افسوس مي خورم ....چرا؟چرا با رفتن تو.............
بهار مي آيد ؟...آمدي در سرماي زمستان... به سردي زمستان بودي.....
به غم انگيزي شبهاي تنهايي..... به خشکي برف ...مي روي..... بهار مي ايد ...
به نظر معامله خوبي است....اميد ان دارم بهار گلي بر چهره ات بنشاند ...
چه اميد مبهمي...گردش روزگار خطا ندارد ....زمستان هيچ گاه بهار را نمي بيند...
.............. .............. ............. ..............
آنکس که میگفت دوستم دارد عاشقی نبود که به شوق من آمده باشد
رهگذری بود که روی برگ های پاییزی راه میرفت واین صدای:
خش خش برگ ها..............................
همان آوازی بود که من گمان میکردم میگوید:
دوستت دارم.....................................
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند